zajmuje się indywidualną i zbiorową tożsamością, przefiltrowaną przez historię jej przodków z Europy Środkowo-Wschodniej. W swojej sztuce wykorzystuje stare techniki rzemieślnicze, rozumiane jako kontynuacja wspólnego dziedzictwa kulturowego, takie jak filcowanie, przędzenie czy powroźnictwo. Od kilkunastu lat głównym materiałem w jej pracach jest wełna.
Sama opisuje swoje prace-objekty metaforycznie jako "refleksy", które wykraczając spoza przeszłości, odbijają się w lustrze teraźniejszości.